موجودى که نامش آدمى است، با تمییز خوب از بد و شایست از ناشایست آدمى شده است. این که قواعد و دستورهاى زندگى خوب و شایسته از کجا آمده است، مطلب دیگرى است. آدمى از زمانى که در زمین مقام کرده، همواره ملزم به رعایت قواعد و دستورالعمل‌هایى بوده است و این دستورالعمل‌ها هم از حیث مبدأ و منشأ و هم از حیث ضمانت اجرا متفاوت بوده‌اند. مردم قوانین و قواعد را وضع نکرده‌اند، بلکه وقتى به مرحله رشد رسیده‌اند دریافته‌اند که باید رفتار و گفتارشان تابع قواعد و در هر کارى حدودى را رعایت کنند. بعضى از این قواعد منشأ الهى و فوق بشرى داشته و بعضى دیگر را قانون‌گذاران و دانایان اقوام تقریر و وضع کرده‌اند. قواعد و احکام دینى اگر اطاعت و اجرا نشود گناه است و گناهکار در آخرت معاقب خواهد بود. در کنار این دستورالعمل‌ها قواعد و قوانین دیگرى هست که اگر طبق آنها عمل نشود شخص سرپیچى کننده و متخلف، مجرم شناخته مى‌شود و به مجازات مى‌رسد این‌ها قوانین حقوقى و حکومتى است.
)