دانش آموخته حوزه علمیه قم و کارشناس ارشد علوم سیاسى.
چکیده
محمد بن مرتضى بن محمود مشهور به ملامحسن فیض کاشانى یکى از عالمان بزرگ عهد صفوى است. او در سال 1007 قمرى در کاشان به دنیا آمد و پس از تحصیلات اولیه در کاشان، به تکمیل دانش و فضل خود در مهاجرت به اصفهان، شیراز و قم پرداخت. فیض از عالمان فعال در عرصههاى اجتماعى، سیاسى و فرهنگى این دوره بود. در این راستا با تصدى امامت جمعه و جماعت به پیشنهاد شاه عباس دوم و شاه صفى، در ترویج احکام دین و امور اجتماعى و فرهنگى مردم اهتمام مىورزید و با تألیف آثارى در زمینههاى فقهى، فلسفى، اخلاقى و تفسیرى خدمت ارزشمندى به فرهنگ تشیع کرد.
اهتمام به وحدت و الفت میان مؤمنان و احتراز از اختلاف و تفرق، یکى از موضوعات مورد تأکید فیض کاشانى در اکثر آثار سیاسى و اخلاقى اوست. او در رساله «آئینه شاهى» که خطاب به شاه عباس دوم نگاشته است، هدف اساسى سیاست وحکومت را انتظام و الفت اجتماعى دانسته و معتقد است ضرورت حکومت در زندگى اجتماعى انسانها براى آن است «تا جمعیت ایشان نظام گیرد و اسباب تعیش ایشان انتظام یابد».
)