میرزاى قمى و شاهان قاجار

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

استاد حوزه علمیه قم.

چکیده

سلوک و رفتار سیاسى علماى شیعه با شاهان و سلاطین بر اساس انگیزه‌هاى دینى بوده است، نه به خاطر مسائل مادى و دنیایى. اهداف علما، از جمله میرزاى قمى از ارتباط با سلاطین به جهت حفظ یک حاکم شیعى، عدم جایگزینى ظالمى دیگر، جلوگیرى ازهرج و مرج، جلوگیرى از نفوذ فرقه‌ها و افکار انحرافى در سلاطین و در نتیجه جلوگیرى از تضعیف مکتب اهل بیت: بوده است. علماى شیعه على‌رغم ارتباط با حکّام و سلاطین، استقلال خود را نیز حفظ کرده و ارتباط با آنها منجر به صدور فتوا یا حکمى که مبتنى بر میل و خواسته شاهان باشد، از سوى فقها و علما نشد.
آنچه در پى‌مى‌آید بررسى نمونه‌اى از رفتار سیاسى علماى شیعه با سلاطین و حکّام است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Mirza-ye Qumi and the Qajar kings

نویسنده [English]

  • Ayatollah Reza Ostadi
Seminary School Professor
چکیده [English]

The Shiite ulama behaved with sultans and kings based on religious motivations, not material or worldly motivations. Ulama, including Mirza-ye Qumi, supported sultans in order not to replace a Shiite ruler with an oppressive one, to prevent anarchy, to prevent deviant thoughts to occupy sultans minds, and finally, to prevent Shiism to decline. Despite their relationship with kings, the Shiite ulama maintained their independence, and this relationship did not make them it issue any religious decree rooted in their own and the king's wishes. The paper is a sample of the political behavior of Shiite ulama with sultans and rulers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • ulama
  • Mirza-ye Qumi
  • 'irshad-nameh
  • Qajar