فقر از مسائلی است که نظریهپردازان عدالت و عدالتخواهان همواره نگران آن بودهاند و دغدغه حل آن را داشتهاند. شکاف فزاینده میان کشورهای ثروتمند و تهیدست، گسترش فاجعهآمیز فقر جهانی را در پی داشته و حل این مسئله را بیش از پیش ضرورت بخشیده است. ملی گرایی حاکم بر نظریه هنجاری سیاسی، برخی از نظریهپردازان معاصر، مانند رالز را به این نتیجه رسانده است که در ترسیم اصول عدالت، مرزهای ملی را مهم بشمارند و برخورد با فقر را در عرصه داخلی و عرصه بینالمللی پیرو اصولی متفاوت قرار دهند. جهانمیهنگرایان با مخالفت با این دیدگاه کوشیدهاند با نامربوط دانستن مرزهای ملی از نظر اخلاقی، آموزه عدالت جهانمیهنانه را طرح کنند. مقاله حاضر با نگاهی گذرا به جهانمیهنگرایی معاصر، به بررسی چگونگی طرح این آموزه در چارچوب رهیافتهای مختلف میپردازد.
Poverty is the matter of concern for the theorists of justice as well as the fans of it. The increasing gap between the wealthy and deprived countries has been along with devastating development of universal poverty and this issue is deeply in need of investigation. Nationalism dominant over the political standard theory has directed the contemporary theorists such as Rawls to overestimate the national boarders while illustrating the principles of justice and dealing with poverty should be regarded as a different principle related to the international and international domains.
Globalists have endeavored to state the instruction of global justice being against this approach and regarding the national borders irrelevant with ethics. The present article investigates the way of developing this instruction within the framework of various approaches with transient view towards the contemporary globalism.
ابتدای صفحه