روندهایى که منجر به تداوم تحریم اقتصادى و تکنولوژیک جمهورى اسلامى ایران گردید، براى اهداف و منافع ملى ایران و ایالات متحده، مخاطراتى را به وجود آورده است. در این روند، جدالهاى دو کشور در وضعیت پایان ناپذیرى تداوم یافت و بدبینىهاى متقابل به حداکثر خود ارتقا پیدا نمود. هر یک از دو کشور به دلیل جدالهاى ایجاد شده، به رفتارهاى واکنشى و الگوهاى انتقامى روى آوردند. ابتکارات محیطى و بین المللى براى کاهش مبادلات با شکل جدیدى از تعارض خنثى گردید.
در این روند مقامات امریکایى، لحن دوستانهترى را طى سالههاى 1997 به بعد اتخاذ نمودند. اما شواهد نشان مىدهد که هنوز نمادهاى رفتار دوستانه در تعاملات دو کشور نهادینه نشده است؛ زیرا بسیارى از الگوهاى سیاسى و اقتصادى دو جانبه و چند جانبه با محدودیتهاى قانونى خنثى شده است.
)