دانش‌آموخته حوزه علمیه و کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم(ع).
چکیده
برخی برهههای زمانی دربردارندۀ تحولاتی اساسی و مهم در عرصۀ اندیشه و عمل هستند؛ به گونهای که ساختار جامعه براساس آن تحولات، دچار تحول میشود. عصر صفویه و سپس عصر انقلاب مشروطه را میتوان به عنوان درخشانترین ادوار تاریخ ایران نام برد. عصر صفویه به علت ارتقای شیعه دوازده امامی به دین رسمی و در واقع در آمیختن عملی ایران و تشیع در قالب مذهبی ـ ایرانی یکی از نقاط بارز در تاریخ سیاسی ـ مذهبی ایران است؛ عصری که نهاد دین توانست به منزلۀ یک نهاد مستقل، در کنار نهاد سیاست قرار بگیرد و علمای شیعه توانستند قدرت بلامنازع سلاطین را به چالش بکشند و از حقوق مردم در مقابل تعدّی شاهان دفاع کنند. به عبارتی میتوان گفت از این دوره به بعد علمای دینی و به طور مشخصتر نهاد دین، آگاهیبخش جامعه ایرانی در اعمال روزمره، تبادلات و ارتباطات اجتماعی و همچنین درباره عملکرد نهاد سیاست بودند.
عنوان مقاله [English]
The political ideas of Agha Seyyed Ahmad Razavi known as Adib-e Pishavari
)