تحلیل ناکامی قرائت حزب عدالت و توسعه در الگو شدن برای جهان اسلام

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه اصفهان

2 دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه اصفهان

چکیده

حزب عدالت و توسعه به‏ویژه با بیداری اسلامی در سال 2011م، مدعی الگویی میانه و کارآمد در تلفیق اسلام و لیبرال‏دموکراسی غربی برای دیگر کشورهای اسلامی برآمد. بر اساس این مدعا، نوشتار حاضر درصدد است با رویکردی توصیفی ـ تحلیلی به این پرسش پاسخ دهد که: این الگو با توجه به چالش‌های مسلمانان و به‏ویژه جنبش‌های اسلامی که به‌عنوان مخاطبان اصلی الگوی ترکیه مطرح می‌شوند، با چه چالش‌هایی روبه‏روست؟ بر اساس متغیرهای مهمی چون سکولاریسم، توجیهات ارزشی و هنجاری، مداخله‌های خارجی، مشارکت سیاسی، مسئله فلسطین و سیاست‌های وحدت‌گرایانه که مورد توجه جنبش‌های اسلامی منطقه قرار دارد، فرضیه مقاله بر آن است که الگوی حزب عدالت و توسعه با چالش‌های متعددی روبه‏روست. حرکت این الگو بر اساس رویکرد دوگانه منفعت ـ هویت، سبب انشعاب دوگانه در سیاست‌های راهبردی و در نتیجه، ناپایداری در عمق راهبردی حزب می‌شود. این تناقضات موارد مهمی چون مغایرت‌های مبنایی اسلام و لیبرال‏دموکراسی، غرب‌گرایی ارزشی ـ لیبرالی و شرقگرایی هویتی ـ تکفیری، ارتباط راهبردی با رژیم صهیونیستی در کنار توجه موضعی به مسئله فلسطین و در نهایت با ورود به مسئله سوریه، زمینه تنش صفر و صدی را دربرمی‌گیرد

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Reason of Failure on Interpretation of Justice and development party Considered as a Paradigm in Favor of the World of Islam

نویسندگان [English]

  • Ali Alihosseini 1
  • hossein arabian 2
1 Assistant Professor of Politics, Isfahan University
2 M. A Student of Politics, Isfahan University
چکیده [English]

Justice and development party claimed for a moderate and efficient model to merge the Islam and western liberal democracy in favor of the other Islamic countries in 2011. On the basis of this model, the present writing is to answer the question in relation with the challenges on the way of this paradigm by considering the Muslims’ challenges and particularly the Islamic movements as the main beneficiaries of turkey‘s model, The base of significant variables including secularism, normal and standard justifications, outward interferences, political cooperation, the issue of Palestine and the unitarian policies considered by the Islamic movements of area. The hypothesis of the article is that the paradigm of justice and development party is dealing with numerous challenges. The development of this pattern on the basis of dual approach of profit and identity will lead to the dual partition within the strategic policies and consequently the inconstancy on the strategic depth of party. These paradoxes will include the imperative issues such as the fundamental disagreement of Islam and liberal democracy, value wise-liberalist westernization, the identity and Takfiri orientalism, the strategic communication with sahyunist regime besides some stand taking towards the issue of Palestine and lastly, considering the issue of Syria provides the ground for zero - hundred tension

کلیدواژه‌ها [English]

  • advantage-identity
  • Neo- Ottoman
  • justice and development party
  • secularism
  • strategic depth