قرآن کریم.
ابنخلدون. (1369). مقدمه ابنخلدون. (ج. 1). م.پ. گناآبادی (مترجم). تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
ابوالحمد، ع. (1369). پیرامون رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور و شخصیت حقوقی دولت. کانون وکلا، شماره 150-151، صص. 100-130.
اصلانی، ف.؛ نورایی، م. (1396). واکاوی مفهومی واژگان چند معنا در قانون اساسی دولت به معنای حکومت یا طبقه حاکم. مطالعات حقوق عمومی، 47(4)، صص. 937-955.
افضلی، ر. (1386). موانع مشترک شکلگیری جامعه مدنی در خاورمیانه (ایران، ترکیه، مصر)، پایاننامه کاشناسی ارشد. تهران: دانشگاه تهران.
اندرسون، پری (1390). تبارهای دولت استبدادی. ح. مرتضوی (مترجم). تهران: نشر ثالث.
اوزر، آ. (1386). دولت در تاریخ اندیشه غرب. ع. باقری. تهران: نشر و پژوهش فرزان روز.
بازرگان، م. (1341). مرز دین و امور اجتماعی (سیاست). شرکت سهامی انتشار.
بازرگان، م. (1377). آخرت و خدا، هدف بعثت انبیا. تهران: مؤسسه خدمات فرهنگی رسا.
پالمر، ف. (1387). نگاهی تازه به معنیشناسی. ک. صفوی. (چاپ پنجم). تهران: نشر مرکز.
پزشگی، م. (1394). عرصه عمومی و خصوصی در فقه شیعه. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
پیوسته، ص.؛ سرایی، ح. (1396). دولت خودکفایی، دولت رابطه. مطالعات جامعهشناختی، 24(2)، صص. 376-347.
جوادی آملی، ع. (1387). چالشهای حکمت متعالیه در مسئله سیاست، سیاست متعالیه از منظر حکمت متعالیه. ش. لکزایی (بهاهتمام). پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
حایری یزدی، م. (1995م). حکمت و حکومت. لندن: نشر شادی.
خامنهای، س. ع. (1389). بیانات رهبری در درس خارج، 19/6/1380، دبیرخانه شورای عالی حوزههای علمیه، حوزه و روحانیت در نگاه رهبری. قم: مدرسه عالی دارالشفاء.
خمینی، ر. ا. (1361). صحیفه نور: مجموعه رهنمودهای حضرت امام خمینی. (ج. 20). تهران: سازمان مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی.
خمینی، ر.ا. (1370). ولایت فقیه. تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
خمینی، ر.ا. (1391ق). کتاب البیع. نجف أشرف: مطبعة الآداب.
خمینی، س.ر. (1378). صحیفه امام. (ج.20-21). تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
رحیمپور، ف. (1386). بررسی دو دیدگاه معاصر درباره اهداف بعثت، شئون رسالت. اندیشه دینی، شماره 23، صص. 83- 102.
روسُ، ش. (1347). حقوق بینالملل عمومی. م.ع. حکمت (مترجم). تهران: دانشگاه تهران.
روشه، گ. (1376). جامعهشناسی تالکوت پارسونز. ع. نیکگهر. تهران: انتشارات تبیان.
شوالیه، ژ. (1378). دولت قانونمند. ح.ر. ملکمحمدی (مترجم). تهران: نشر دادگستر.
صدر، م.ب. (1410ق). الأسس الاسلامیه شهید صدر، محمدالحسینی، الإمام الشهید السید محمدباقر الصدر دراسه فی سیرته و منهجه؛ بیروت: دارالفرار.
صدیق سروستانی، ر.؛ غلام حیدر، ا.ب.س. (1384). بازگشت به دولت به عنوان یک نهاد اجتماعی. نامه علوم اجتماعی، شماره 25، صص. 141-165.
عالم، ع. (1384). بنیادهای علم سیاست. (چاپ سیزدهم). تهران: نشر نی.
عبدالرازق، ع. (1925م). اسلام و اصول الحکم. قاهره: مطبعة مصر.
عمید زنجانی، ع.ع. (1366). فقه سیاسی. (ج. 7). تهران: نشر امیرکبیر.
قاسمی، م.ع. (1384). فقیهان امامی و عرصههای ولایت فقیه از قرن چهارم تا سیزدهم. ص. لاریجانی (زیر نظر). (ج. 1). مشهد: دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
قاضی شریعتپناهی، ا. (1388).) بایستههای حقوق اساسی. تهران: نشر میزان.
کوئتین اسکینر. م. (31/4/1400). یک تبارشناسی دولت، اسدالهنژاد (مترجم). سایت پرابلماتیک. قابل دسترس در:
https://problematica-archive.com/a-genealogy-of-the-state/
مجلس شورای اسلامی. (1364). صورت مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (جلسه اول تا سی ویکم). (ج. 1). تهران: اداره کل امور فرهنگی و روابط عمومی.
مطهری، م. (1375). امامت و رهبری. (چاپ هجدهم). انتشارات صدرا.
وینسنت، اندرو (1371). نظریههای دولت. ح. بشیریه (مترجم). تهران: نشر نی.
وینسنت، اندرو (1376). نظریههای دولت. ح. بشیریه. تهران: نشر نی.