تصمیم‌گیرى در سیاست خارجى ایران رهیافتى تجربى

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عباس ملکی

2 دانشجوى دکترى علوم سیاسى دانشگاه امام صادق علیه السلام(مترجم)

چکیده

جمهوری اسلامى ایران سازوکار اجرایى منحصر به فردى، جهت سازوکار کردن سلسله مراتب مقامات مذهبى دموکراسى پارلمانى خود، اتخاذ نموده است. فرآیند تصمیم‌گیرى در سیاست خارجى و روابط بین الملل موجب مى‌گردد نهادهاى اجرایى مهمى هم از دولت و هم از مقامات مذهبى وارد عمل شوند. این نهادهاى مختلف در وصول به مصالحه در مورد نظام کنترل و تعدیل بین سطوح اساسى فرآیند مشورتى که عبارتند از: وزارتخارجه، شوراى عالى امنیت ملى، ریاست جمهورى و رهبرى، کمک مى‌کند. همچنین شاهد وجود تصمیم‌گیران منفردى تحت عنوان جناح گرایى کارگزار ـ محور هستیم که گرچه به طور غیررسمى ولى نقش مهمى در این فرآیند داشته‌اند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

DECISION MAKING IN IRAN'S FOREIGN POLICY: A HEURISTIC APPROACH

نویسندگان [English]

  • Abbas Maleki 1
  • Aboozar Gowhari-Moghaddam 2
1
2
چکیده [English]

The Islamic Republic of Iran has recently constructed a uniqe administrative apparatus that blends parallel line of delibration from both its religious hierarchy and its parliamentary democracy. For foreign policy and international relations, the decision making process brings to bear the most important adminstrative bodies of both the government and the religious hierararchy. These different bodies help to comprise a system of checks and balances for some of the more pivotal levels in the deliberatvie process, i.e. the Foregin Ministry, the High Council for National Security (HCNS), the Presidency, and the Supreme Leader. We also see individual decision makers as agent-centered factionalism, which is an informal, though important part of the process.