روش تفکر سیاسى بر اساس آموزه‌هاى فیلسوفان مشاء

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

انش آموخته حوزه علمیه قم و فارغ التحصیل کارشناسى ارشد علوم سیاسى مؤسسه آموزش عالى باقرالعلوم(ع).

چکیده

فیلسوفان مشایى با طبقه بندى علوم به دانش‌هاى حِکَمى و غیرحِکَمى، بخشى از دانش سیاسى را در زمره دانش‌هاى حِکَمى تحت عنوان «سیاست مدن» قرار داده‌اند و بخش دیگر آن را که ذیل دانش فقه قرار مى‌گرفت با نام «سیاسیات» جزو دانش‌هاى غیرحِکَمى جاى دادند. هر چند هر دو دسته دانش‌هاى فوق براى «رئیس اول» و «رؤساى افاضل» بیانگر یک حقیقت به دو شکل متفاوت بود ولى «رؤساى سنت» حقایق سیاسى را نه براساس قواعد عقل که به وسیله قواعد زبان‌شناسى به دست مى‌آوردند؛ از این رو فرآیند سیاسى در مدینه‌هاى رئیس اول و رؤساى افاضل با آنچه در مدینه‌هاى سنت جارى بود تفاوت مى‌یافت، هر چند همه این مدینه‌ها فاضله تلقى مى‌شدند.
فیلسوفان مشایى با تأسیس اصل «سعادت» زندگى سیاسى را بر اساس آن و نه «اصالت فرد» یا «اصالت جمع» یا «اصالت گروه» تحلیل مى‌کردند. طبقه بندى جوامع به فاضله و غیرفاضله و دسته بندى‌هاى درونى هر یک از آنها بر همین اساس انجام مى‌گرفت. «اصالت سعادت» براى آنها زوج مفهومى «سعادت حقیقى» و «سعادت پندارى» را فراهم مى‌آورد. این اصل همچنین در کاربردى تجویزى، آرمانشهر حیات سیاسى را ترسیم مى‌کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A method of political thought based on the teachings of Peripatetic philosophers

نویسنده [English]

  • Muhammad Pezeshki
چکیده [English]

The peripatetic philosophers, classify knowledge to philosophical and non-philosophical, considered part of the political science called "civil policy" [siasat-e modon] as being philosophical; the other part called "siasiyyat" [social and general matters] which was included in Fiqh was considered as non-philosophical. Though both of these two types of sciences from the viewpoint of "ra'ees-e avval" [the prophet] and "ro'asa-ye afazel" [the Imams] were the same and refered to the same truth from different perspectives, "ro'sa-ye sonnat" [the religious scholars] attained political realities not by rules of reason but by linguistic rules. Therefore, the political processes common in the cities [madinah] of "ra'ees-e avval" and "ro'asa-ye afazel" were different from those common in the cities of "sonnat" [tradition], though all these cities were considered as utopian. The peripatetic philosophers, establishing the "salvation" principle, interpreted the political life based on salvation, not individualim or collectivism. The classification of societies into utopian and non-utopian and the internal categorization of each of them was done in the same way.The "salvation principle" led them to the conceptual pair words, "the real salvation" and "the imaginary salvation". In its prescriptive application, the principle depicted the political life utopia, as well. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • : civil policy [siasat-e modon]
  • siasiyyat
  • madinah al-ra'ees-e avval
  • madinah al-sonnat
  • Reason
  • narration
  • salvation