محقق کرکى و دولت صفوى

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

دانش آموخته حوزه علمیه قم و دانشجوى دکترى علوم سیاسى دانشگاه تهران

چکیده

کرکى از فقهاى بزرگ قرن دهم هجرى است که از اوایل ظهور دولت صفوى به همکارى با آن
دولت پرداخت و از این جهت وى را مى ‏توان پایه گذار همگرایى علما و دولت در دوره صفوى دانست.
به لحاظ نظرى، اهمیت کرکى در طرح نظریه ولایت فقیه است. به دلیل شهرت علمى و سیاسى
کرکى، نظریه ولایت فقیه در این دوره شیوع گسترده ‏اى یافت به طورى که شاه طهماسب نیز در
فرمان سال 936 بر آن صحه گذاشت.
کرکى به رغم ارتباط نزدیک با دولت صفوى، هرگز در آثار خود به دنبال اثبات مشروعیت مستقل
صفویان و یا به عبارت دیگر، مشروعیت مستقل سلطنت نیست، گر چه بقا و تقویت دولت صفوى را در
آن شرایط به نفع شیعه مى ‏دانست و از این رو همواره در تقویت آن مى ‏کوشید.

عنوان مقاله [English]

MOHAGHEGH-E KARAKI AND THE SAFAVID STATE

نویسنده [English]

  • Seyyed Mohammad-Ali Hossaynizadeh
چکیده [English]

Karaki, an outstanding Faqih in 10th century (AH), was
the first to cooperate with the Safavids, hence founding the
basis for the convergence of the ulama and the state in the
Safavid era. His theoretical contribution lies on the proposal
of the theory of the Sovereignty of Faqih.
With Karaki being scientifically and politically famous, his
theory soon became wide-spread in this period and was even
reflected in Shah Tahmasb's commandment in 937 (AH).
Despite having a close relationship to the Safavids,
Karaki was by no means after proving an independent
legitimacy for them and for sultanate as a whole, though he
believed supporting the Safavids was beneficial for the
Shiites at that time.