امپراتورى عثمانى آخرین خلافت اسلامى محسوب مى شد که بر مناطق ترکیه امروزى، بخش وسیعى از بالکان در اروپا، بخش عربى خاورمیانه و شمال آفریقا از جمله سرزمین فلسطین استیلا داشت. خلافت عثمانى ها در دنیاى اسلام (اهل سنت) حدود پنج قرن به طول انجامید (از سال 1299 - 1918 م). ظهور عثمانى ها سبب انتقال خلافت از اعراب به ترکان عثمانى شد. وجود رقابتهاى استعمارى بین دولتهاى روس، انگلیس و فرانسه و نقش استراتژیک عثمانى سبب شد تا سرزمین هاى این امپراتورى مورد طمع قدرتهاى اروپایى قرار گیرد. ورود اندیشه هاى ناسیونالیستى به امپراتورى عثمانى و تحریک اعراب به دست قدرتهاى اروپایى و از سویى پوسیدگى درونى عثمانى و ظهور ترکان جوان، بستر مناسبى براى فرو پاشى خلافت اسلامى فراهم ساخت و با تلنگر جنگ اول جهانى، «بیمار اروپا» از پا در آمد.
)